Mijn naam is Tanya, ik ben 33 jaar oud, ik ben geboren in de stad Odessa in Oekraïne! Ik heb altijd van mijn land gehouden, mijn stad aan zee! Elke dag genoot ik van onze Odessa-architectuur en van de spirituele sfeer in ons Odessa.
Maar op 24 februari raakte mijn leven verdeeld in voor en na de oorlog begon! Mijn man, ik en onze 3-jarige dochter begrepen niet wat we gingen doen en waar we heen moesten.
Er waren explosies in de stad en het was heel eng! Door stress kon ik niet eten of drinken. Explosies en raketlanceringen gingen door, elke dag werd het erger en erger, en we besloten om naar Europa te vertrekken! Het was een weg naar nergens... en het was nog erger dan de explosies, we moesten ons huis en ons gelukkige leven verlaten, de heerlijke dagen in onze geliefde stad Odessa, ons geliefde bedrijf en werk opgeven. In Odessa had ik mijn eigen bedrijf, dat mijn man en ik zelf hebben opgebouwd. We deden waar we van hielden, we verkochten dameskleding, ik was stylist, fotograaf, ontwerper en leider.
Toen ik mijn appartement verliet, nam ik met tranen in de ogen afscheid van mijn huis... maar ik wist zeker dat we naar een veilige plek moesten gaan. We gingen naar Europa, maar wisten niet waarheen. We trokken door verschillende landen, en sliepen in verschillende huizen, kampen en vluchtelingencentra. Het was erg moeilijk om te accepteren en te begrijpen dat je in een oogwenk een vluchteling bent geworden door de oorlog. Ik ben een sterk persoon, en ik ben nooit bang geweest voor verandering; ik stel mezelf elke dag voor dat ik het aankan!
Kennissen vertelden ons op de 6e dag nadat we Europa waren binnengekomen over het adres in Haren, waar Oekraïense vluchtelingen worden opgevangen. We zijn meteen vanuit Berlijn vertrokken. Aangekomen op het adres werden we hartelijk ontvangen en kregen we meteen de sleutel van de kamer. Er werden geen vragen gesteld. We kregen zelfs gelijk te eten! We waren blij dat we veilig waren.
Ik voelde me hier meteen thuis! Dit is een prachtig land waar mensen gelukkig zijn. Gelukkig zijn er vrijwilligers in Haren die ons hebben geholpen, om alle huishoudelijke zaken op te lossen! Ze hebben ook geholpen om mijn dochter klaar te maken voor school!
Ik ben blij dat we ons hier hebben gevestigd met Oekraïners en in Nescio wonen, en dat we de mogelijkheid hebben om in onze eigen taal te communiceren, vrienden te vinden, elkaar te steunen, kennis en emoties te delen en onze tradities te behouden 🕊️
Ik wil vrijwilligster Willemijn heel erg bedanken, ze is een mens met een grote ziel! Ze deelt onze gevoelens met ons, ze leeft mee en hielp in moeilijke situaties 🙏
Natuurlijk mis ik mijn huis en stad, maar nu heb ik twee huizen. Ik denk dat in het leven alles met een reden gebeurt, en dat je van de wereld moet nemen wat het geeft 💫 Ik heb een geweldige kans om een waardevolle ervaring op te doen met het leven in Nederland, waardevolle vrienden te maken, te communiceren met nieuwe mensen en kennis te maken met de cultuur van Nederland .💫
We waren niet op zoek naar werk in Haren, omdat Nederland sociale bijstand bood. Maar nu hebben we hetzelfde bedrijf geopend als voor de oorlog in Oekraïne. Ik ben dit land dankbaar dat het me zo'n kans heeft gegeven.
