Ik kwam op 22 april met mijn familie in Nederland aan. Mijn familie bestaat nu uit mijn moeder en mijn drie kinderen. De oudste dochter is niet meegekomen. Ze heeft al haar eigen gezin en haar man mag Oekraïne niet uit; zij wil hem niet alleen laten. Daarom ben ik hier nu met mijn moeder en drie kinderen. Voordat we hier kwamen woonde ik in Dnipro, waar ik mijn eigen constructiebedrijf had. Maar helaas eindigde ons kalme, voorspoedige en gezegende leven, op 24 februari 2022. Ik werd toen om 5 uur wakker door een hevige explosie…Zeggen dat ik vreselijk schrok is veel te zwak uitgedrukt…! Er volgde een tweede explosie, en ik zag het beeld van mijn, man voor mijn ogen…Hij is in 2016 omgekomen, maar het doet me nog steeds heel veel pijn om daarover te praten. Voordat we besloten hadden om weg te gaan, heb ik veel gelezen over de Europese landen. Mijn keus viel toen op Nederland. Waarom precies naar dit land? Waarom wil ik hier graag wonen? Omdat de staat hier omziet naar mensen. Ik woon hier nu met het gevoel dat ik voor mezelf kan zorgen en dat ik niet bang hoef te zijn omdat ik hier stabiliteit vind. In Nederland is de bescherming van kinderrechten gewaarborgd. De Nederlandse mentaliteit sluit nauw aan bij die van mij: toen ik de gewoontes en regels leerde kennen, herkende ik mezelf daarin. Juist daarom was het soms moeilijk voor mij om in de Oekraïne te wonen. Ik zie dus veel overeenkomsten tussen mezelf en de Nederlanders: eerlijk, rechtvaardig, aardig en sympathiek, goed opgeleid en correct. Zelfs het klimaat met zijn vele regen past bij mij: ik houd van de regen omdat de het tijdens en na de regen zo lekker ruikt! Ik ben verrukt van het medische systeem en van het rechtssysteem! En mijn kinderen vinden het schoolsysteem heel fijn. Ik houd van dit land!
