En zo is het begonnen ... Op een dinsdagavond op tv zie je gezinnen met kinderen met alleen een weekendtas op een perron staan. Massaal op de vlucht voor het oorlogsgeweld.
Ze leefden een leven zoals jij en ik, in veiligheid en in de luxe van een samenleving die draait en wonend in huis wat je thuis is en in een stad of een dorp wat je woonplaats is.. en dat wordt plat gegooid en vernietigd.
Ik woon en werk in Haren en heb een mooi en goed leven .. en dat zou zo maar weg zijn. Met een weekendtas kom ik jou tegen en we weten niet waar we terecht komen met onze kinderen… dat is de werkelijkheid voor deze mensen en helaas nog steeds. Dan moeten we helpen. We begonnen met inzamelen voor transporten naar Oekraïne en daarna volgden verschillende acties om de aandacht vast te houden voor een oorlog wat voor ons hier oud nieuws kan worden, want we voelen het niet. Help, probeer wat te doen voor mensen in nood, de Oekraïners en iedereen, die op de vlucht is,maar ook in je directe omgeving. Je zou niet willen ruilen. I
n ‘22 ben ik met nog een paar lieve vrijwilligers en 150 Oekraïnse ouders en kinderen een dag naar Slagharen geweest.
Met hulp van Arriva en de gemeente Groningen en een donatie van lieve ondernemers, die met pensioen gingen. Even genieten en weg van de opvangcentra. Wat een prachtige dag! Zij hebben genoten en ik ook😃!